مشخ دُیُم ...


فوتبال ...

همیشه برام سرخ رنگ بوده ...

قرمزتتته ...

آرسنال ... تراکتور ( = ترختور ) ...

و پرسپولیس ...

همیشه طرفدار این تیما بودم ...

تو بدترین شرایط ...

حتی وقتی پرسپولیس اونطوری پشت سرهم چهار تا چهار تا میخورد ...

بچگیا ...

وقتی یکی میگفت ...

استقلال سرور پرسپولیسهههه...

لجم میگرفت ...

عصبانی میشدم ...

... و کل کل ... و ...

هنوز هم همون حس رو دارم ...

همون تنفر غلیظ ...

نسبت به رقیب آبی پوش ...

نسبت به تک تک بازیکنانشون ...

مربیاشون ....

و کلهم تشکیلاتشون ...

...

ولی ... امروز ...

امروز ...

وقتی شنیدم ...

یه مرد رفته ...

از بینمون ...

و ...

حجازی ...

دیگه نیست ...

تازه ...

فهمیدم ...

این آدما ... هر رنگیم باشن ... قرمز ... آبی ... و یا حتی سبز (!!!) ...

باز هم آدمن ... و فقدانشون دردیه برا خودش ...

حتی برای منی که ...

مخصوصا کسایی مثل ناصر خان ...

...

دلم گرفت ...

...

روحشون شاد ...

یادشون گرامی ...

:)